من يك «مسلمان» «انقلابي» هوادار اصلاحات و خيرخواه همه‌ي ايرانيان و همه‌ي مسلمانان هستم كه در ماجراي تقلب اول آن را مردود دانستم ولي واكنش‌هاي كهريزكي و ... را كه ديدم گفتم نكند راست مي‌گويند و بي‌طرف شده و بي‌طرف مانده‌ام. يازده ميليون بار ديگر كه تكرار كنيد تقلب نشده آن‌قدر كارايي ندارد كه همان مصطفي تاج‌زاده را از زندان به مناظره‌يي در تلويزيون دعوت كنيد و قضاوت را به مردم بسپاريد. و اما چون چند فرض جدي و شوخي مطرح كرده بودي (و ضمن رد كردن نظريه‌ي پرت‌وپلاي خانم رهنورد براي اثبات تقلب) اين فرض را هم در نظر بگير كه:

سال 88 بدون اطلاع رهبري تقلب شده بود اما ايشان مصلحت در اين ديد كه آبروي نظام را حفظ كند (مگر 4 سال بعد براي ساير دسته‌گل‌هاي احمدي‌نژاد ايشان جز خون دل خوردن كاريي توانست بكند؟) و امسال خميني‌وار گفت رأي مردم حق‌الناس است و براي اولين بار گفت فرزندان من هم نمي‌دانند رأي من به كيست، يعني اگر هم مجتبي پسرم گفت نظر آقا روي فلاني است ولي طبق نظريه‌ي آقاي مصباح ايشان معذوريت دارند صريح حرف بزنند اما شما برويد چون حفظ نظام اوجب واجبات است از سقوط نرم نظام با انتخاب كانديدا جز نظر رهبري جلوگيري كنيد.

اين فرض چطور است؟