انگشت اشاره اباعبدالله به سمت آناني است که عاشورا را به باور ايستاده‏اند و زمين و زمان را کربلا مي‏دانند؛ به سمت من و تو، به سمت ما. به شرط آنکه به لهجه عشق سخن گوييم، و به تماميت دلدادگي، ايمان بياوريم، و به «شهادت» شهادت دهيم، آيات اطاعت از امام را تلاوت کنيم. و امروز حسيني بودن ما در اطاعت پذيري‏مان از ولي فقيه زمان، فرزند فاطمه، سيدعلي حسيني خامنه‏اي، معني مي‏شود.