سه ساله اي، امّا خوب مي داني که پدر، محصورِ اين سينيِ خونين نيست. خوب به ياد داري که پدر، خود گفته بود که خواهد رفت. پدر هجرتي عظيم کرده است؛ شايد به آسمان ها و اينک تو را به خويش مي خواند که تابِ دوري ات را ندارد رقيّه! و تابِ تازيانه خوردنت را. پدر، تو را مي خواهد و تو نيز پدر را. پس بال بگشا که اينک دروازه آسمان، به صدايي که تنها تو مي شنوي برايت گشوده مي شود. جانم به فدايت اي رقيه. ممنون از حضورتان. التماس دعا

سلام، ممنون از اين كه سر زديد . كل قالب به همون هدرشه و جمله سيد مرتضي اويني. التماس دعا